Logo-1

Πέντε ερωτήσεις για γονείς μικρών παιδιών:

  1. Γνωρίζετε πώς να προστατέψετε το παιδί σας από το ενδεχόμενο να πάθει Ευλογιά;
  2. Θα λέγατε ότι έχετε ικανοποιητικές γνώσεις σχετικά με την Πολιομυελίτιδα; Τον Κοκκύτη, Την Ανεμευλογιά; Την Ιλαρά; Τη Διφθερίτιδα;
  3. Γνωρίζετε ότι οι παραπάνω ασθένειες έτειναν να εξαφανιστούν και πλέον τα τελευταία χρόνια ανακάμπτουν και κάποιες φορές βρίσκονται σε έξαρση;
    Με τρανό παράδειγμα το 2015 που ξέσπασε επιδημία ιλαράς, η οποία ξεκίνησε από την Disneyland της Καλιφόρνια, και εξαπλώθηκε σε όλη την Αμερική!
  4. Γνωρίζετε τι οδήγησε στην σημαντική εξασθένιση των εν λόγω ασθενειών; Για την ευλογιά δε, στην πλήρη εξαφάνισή της;
  5. Καθώς επίσης και ποιος παράγοντας οδήγησε στην ανάκαμψή τους σε επίπεδα για τα οποία οι ειδικοί κρούουν πλέον τον κώδωνα του κινδύνου ανά την υφήλιο;

Ο νούμερο ένα σύμμαχός μας για όλα τα παραπάνω, το νούμερο ένα εργαλείο της σύγχρονης Ιατρικής όσο αναφερόμαστε ακόμα στην Πρόληψη και όχι στην Αντιμετώπιση μιας ασθένειας είναι η επινόηση και η ευρεία εφαρμογή των εμβολίων, ο εμβολιασμός. Και πριν βιαστείτε να πείτε ότι αυτό το άρθρο δεν σας αφορά, αφιερώστε ένα λεπτό για να δείτε τα στοιχεία που παρουσιάζονται παρακάτω.

Αν μη τι άλλο, η ευθύνη που υπόκειται σε εμάς είναι το να είμαστε τουλάχιστον επαρκώς ενημερωμένοι σχετικά, έτσι ώστε να μην κάνουμε μια κίνηση με επικίνδυνα αποτελέσματα για όλους.

Στο παρελθόν

Ο μαζικός εμβολιασμός ήταν το όπλο με το οποίο ο άνθρωπος κατάφερε να εξαλείψει ολοσχερώς μια ασθένεια από προσώπου γης, την Ευλογιά. Η ευλογιά εξαλείφθηκε από το 1977, χάρη στον Βρετανό παθολόγο Edward Jenner, ο οποίος επινόησε το πρώτο εμβόλιο στην ιστορία της Ιατρικής.

50-60 χρόνια πίσω χωρίς την προστασία του εμβολίου έναντι της πολιομυελίτιδας τα παιδιά μας πέθαιναν ή έμεναν παράλυτα από την συγκεκριμένη νόσο.

Πίσω στο τώρα

Στη χώρα μας δεν έχει υπάρξει κρούσμα πολιομυελίτιδας εδώ και χρόνια. Πρόσφατα στο Αφγανιστάν, την Νιγηρία και αλλού, εκδηλώθηκαν κρούσματα της νόσου. Αν η τοπική κοινωνία συνεχίσει να είναι τρωτή σε τέτοιες νόσους και να απέχει από τον προτεινόμενο εμβολιασμό, με την πολύ δραστήρια μετακίνηση πληθυσμών που λαμβάνει χώρα αυτό τον καιρό, πολύ σύντομα θα ακούσουμε τα κρούσματα να μας επισκέπτονται στο σπίτι μας. Πως σκοπεύει ο γονέας να προστατέψει το παιδί του από αυτό το ενδεχόμενο;

Οι κίνδυνοι

Το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό κίνημα μέσα από καμπάνιες παραπληροφόρησης του κοινού και διασπορά φόβου, έχει ήδη καταφέρει μεγάλο πλήγμα στο τείχος ανοσίας της κοινότητας έναντι νοσημάτων, τα οποία προσλαμβάνουν και πάλι επιδημικό χαρακτήρα και συνοδεύονται από σοβαρές επιπτώσεις, συχνά θανατηφόρες.

Ασθένειες που πριν από λίγα χρόνια οδηγούνταν στην εξαφάνιση, όπως η γνωστή σε όλους μας ιλαρά, ή η ανεμοβλογιά, τώρα ανακτούν τη δυναμική τους και μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές όπως τύφλωση, σηψαιμία, εγκεφαλίτιδα, μυοκαρδίτιδα καθώς και θάνατο.

Μια σημαντική παρένθεση που χρειάζεται να γίνει εδώ είναι το ότι ο στόχος των εμβολίων δεν είναι να μην περάσει ένα παιδί την αρρώστια, αλλά να μην την περάσει με τις επιπλοκές της.

Το εμβόλιο δεν το κάνουμε γιατί λυπόμαστε να μην κολλήσει ένα παιδί ανεμοβλογιά. Πολλοί γονείς μπορεί να σκεφτούν ότι είναι φυσιολογικό το παιδί να περάσει αυτή την παιδική ασθένεια. Ωστόσο, ο κίνδυνος δεν έγκειται στην ασθένεια αλλά στις επιπλοκές της που μπορούν να οδηγήσουν σε μία απλή βακτηριακή επιμόλυνση των δερματικών βλαβών ή μία βρογχοπνευμονία μέχρι σε μηνιγγοεγκεφαλίτιδα ή σηψαιμία με το ενδεχόμενο μόνιμης παραμόρφωσης ή ακόμα και θάνατο.

Είναι αυτονόητο ότι το πιο ισχυρό όπλο είναι η σωστή ενημέρωση.

Γιατροί και γονείς πρέπει να αναλογισθούν και να συνειδητοποιήσουν τις αρνητικές συνέπειες που έχει για κάθε παιδί χωριστά, αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία η παραμέληση των εμβολιασμών και να γίνουν ένθερμοι υποστηρικτές τους.

Ο υπερτονισμός των ανεπιθύμητων ενεργειών και η ακατανόητη ευθυνοφοβία μερικών ιατρών αποτελούν αρνητικά στοιχεία στον καθολικό εμβολιασμό.

Και τι γίνεται με τις ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλούνται από τον εμβολιασμό;

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στην Ιατρική είναι παρούσες σε ένα απλό παυσίπονο μέχρι μια σημαντική εγχείρηση ή θεραπεία. Σκεφτείτε να απαγορεύαμε τις εγχειρήσεις επειδή μπορεί να εκδηλώσουν κάποιες παρενέργειες…

Να καταργούσαμε τα φάρμακα για να αποφύγουμε τις παρενέργειές τους…

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, και συνεχώς κάνουμε με εξονυχιστικές έρευνες και ελέγχους, είναι να προσπαθούμε να ελαττώσουμε ή να εξαλείψουμε τις παρενέργειες και να συνεχίσουμε τη χορήγησή τους.

Σίγουρα σε κάθε καινούργιο εμβόλιο, όπως σε κάθε τι καινούργιο, οφείλουμε να έχουμε ένα κριτικό πνεύμα, όμως οι μελέτες και οι βελτιώσεις που γίνονται στον τομέα είναι διαρκείς και αποδίδουν τα μέγιστα.

Μία ακόμα κατηγορία:

Οι υπέρμαχοι του αντιεμβολιαστικού κινήματος κατηγόρησαν τα εμβόλια ότι υπερφορτώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα σε επίπεδα που βλάπτουν την υγεία.

Η αλήθεια:

Με όλα τα εμβόλια που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή διεγείρουμε μόνον το 2% του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Για να αποκτήσουμε εικόνα σχετικά με το τι σημαίνει αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι όταν τρώμε διεγείρουμε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό.

Μα εγώ δεν εμβολίασα το παιδί μου, και δεν αρρώστησε!

Είναι εξαιρετικά σημαντικό εδώ να αναφέρουμε ένα φαινόμενο που συνέβη τα προηγούμενα χρόνια. Πριν το αντιεμβολιαστικό κίνημα πάρει διαστάσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών στις ανεπτυγμένες χώρες ήταν εμβολιασμένα. Αυτό παρείχε προστασία σε όλη την κοινότητα (προστασία αγέλης), ακόμα και αν ένα ή δυο μέλη της δεν ήταν εμβολιασμένα. Καθώς όμως τώρα τα εμβολιασμένα άτομα είναι πολύ λιγότερα, η κοινότητα πλέον είναι διάτρητη σε επανακρούσματα των νόσων και σε επιδημίες που δεν θέλουν πολύ να πάρουν διαστάσεις χιονοστιβάδας, που κανείς να σταματήσει πλέον δεν θα μπορεί.

Πέρα από τη γειτονιά μας:

Το θέμα των εμβολίων και των εμβολιασμών είναι οικουμενικού ενδιαφέροντος και η κάθε χώρα θα πρέπει να ενδιαφέρεται όχι μόνο για την πολιτική των εμβολιασμών που θα ακολουθήσει η ίδια αλλά και για την ανάλογη πολιτική των γειτονικών της και γενικά όλων των χωρών. Για τη χώρα μας που έχει σημαντική τουριστική κίνηση και ικανό αριθμό εργατών από αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει το θέμα των εμβολιασμών να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη προσοχή.

Ευαγγελία Ι. Παπαθεοδώρου