Αποτελούν μοναδικές ευκαιρίες να μοιραστούμε αληθινά το χρόνο μας με την οικογένεια, να ζήσουμε όχι «παράλληλα» αλλά «μαζί», χωρίς υποχρεώσεις, απολαμβάνοντας τις ευεργετικές- για την ψυχική και σωματική μας υγεία-ιδιότητες του ήλιου και της θάλασσας·προστατεύοντας ομως ταυτόχρονα, δυναμικά την υγεία των παιδιών μας.
Η αλόγιστη έκθεση στον ήλιο προκαλεί βλάβες στο DNA και μειώνει τη λειτουργικότητα των δερματικών κυττάρων. Δυο σοβαρά ηλιακά εγκαύματα πριν από τα 18 χρόνια ζωής διπλασιάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου δέρματος στην ενήλικη ζωή, πέντε την τριπλασιάζουν.
Απαραίτητα, λοιπόν, τα παρακάτω μέτρα ηλιοπροφύλαξης στα παιδιά:
- αποφυγή ηλιοέκθεσης τις ώρες υψηλού κινδύνου 11π.μ.- 4μ.μ.
- εφαρμογή αρκετής ποσότητας αντηλιακού σ’ όλα τα ακάλυπτα μέρη του σώματος, με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 20 SPF (δε ξεχνάμε αυτιά, αυχένα, πέλματα).
- επάλειψη 15-30 λεπτά πριν την έκθεση στον ήλιο.
- επανάληψη ανά 2ωρο, ανά ώρα στα βρέφη.
- αντηλιακό από φυσικά φίλτρα (αφήνει στο δέρμα ένα λευκό φιλμ).
- πλατύγειρο καπέλο, γυαλιά ηλίου και ρούχα χαλαρά, πυκνής ύφανσης που καλύπτουν ώμους και αυχένα (στα βρεγμένα ρούχα η ηλιοπροστατευτική ικανότητα ελαττώνεται κατά το ήμισυ).
- ολιγόωρη παραμονή στη πισίνα ή τη παραλία, πάντα κάτω από σκιά.
Τονίζεται ότι:
- αντηλιακό χρησιμοποιείται οπουδήποτε εκτεθούμε στον ήλιο (παιδική χαρά, βόλτα, ποδήλατο κ.α.).
- αντηλιακά δε χρησιμοποιούνται σε βρέφη ηλικίας μέχρι 6 μηνών. Μικρότερα βρέφη απλώς δεν πρέπει να εκτίθενται απευθείας στον ήλιο.
- η σωστή ηλιοπροστασία ολοκληρώνεται με ενυδατική περιποίηση.
Επιτακτική κρίνεται όμως και η ασφάλεια του παιδιού στο νερό. Ο πνιγμός αποτελεί τη 2η αιτία θανάτου από σωματική βλάβη χώρις πρόθεση, σε παιδιά 1-19 ετών, στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ.
Συνιστώνται πολλαπλά επίπεδα προστασίας, δεδομένου ότι καμιά μεμονωμένη στρατηγική δεν προλαμβάνει όλους τους πνιγμούς στο νερό, με κυριότερες την εκπαίδευση των γονιών σε στρατηγικές μείωσης του κινδύνου πνιγμού, όπως η στενή επίβλεψη και η γνώση καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης, η ύπαρξη ναυαγοσώστη και τα σωσίβια.
Συστήνεται:
- μικρά παιδιά να μην αφήνονται ποτέ-ούτε για ένα λεπτό-μόνα ή υπό την επίβλεψη άλλου παιδιού στο νερό.
- βρέφη και νήπια να βρίσκονται σε απόσταση «απλώνω το χέρι και πιάνω» ή αλλιώς «επίβλεψη αφής» (touch supervision).
- για μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά να ορίζεται εκ περιτροπής ένας ενήλικας που να επιβλέπει ενεργά τα παιδιά όταν βρίσκονται μέσα ή κοντά στο νερό, έχοντας αδιάσπαστη την προσοχή του σ’αυτά (π.χ. δεν κουβεντιάζει, δε μιλά στο τηλέφωνο, δεν τρώει)
- η χρήση φουσκωτών βοηθημάτων επίπλευσης (μπρατσάκια, κουλούρες) αποθαρρύνεται· ξεφουσκώνουν και δεν είναι σχεδιασμένα να παρέχουν ασφάλεια στους μικρούς λουόμενους, ενώ ενδείκνυται η χρήση σωσίβιου γιλέκου.
Τονίζεται ότι:
- η επίσημη θέση της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής (AAP) είναι ότι τα παιδιά δεν είναι αναπτυξιακά έτοιμα για μαθήματα κολύμβησης μέχρι την ηλικία των 4 ετών.
- αν και η πρώϊμη εμπειρία στο νερό δεν αντενδείκνυται, στα βρέφη κάτω των 6 μηνών πρέπει να αποφεύγεται λόγω ανωριμότητας του θερμορρυθμιστικού τους συστήματος-κίνδυνος υποθερμίας.
- τα μαθήματα κολύμβησης δεν αποτελούν προστασία από πνιγμό για παιδιά οποιασδήποτε κολυμβητικής ικανότητας.
Η σχέση των παιδιών με τον ήλιο και τη θάλασσα είναι πηγή ζωής.
Φροντίζοντας να τηρούμε πρωτίστως εμείς τα μέτρα προστασίας, τους δίνουμε το καλό παράδειγμα.
..γιατί τα παιδιά μπορεί σπάνια να ανταποκρίνονται στα λόγια μας, πάντα όμως επιτυγχάνουν να μιμούνται τις πράξεις μας..
Χαρούμενες Διακοπές !
Ευαγγελία Ι. Παπαθεοδώρου
Παιδίατρος
Στέλεχος εκπαίδευσης στο Μητρικό Θηλασμό
